Salı, Ocak 17, 2006

annem: ben hala senin dizlerinde

bazi mekanlar, bazi kokular, bazi sarkilar gibi, bazi esyalar da bir anlik bakismayla bizi alip goturebiliyor. kondugu sandiktan otuz yil sonra cikarilan gelinlik ya da cekmecede ayri ayri duran kol dugmeleri olmak zorunda degil. belki icinde bir tutam zencefil olan bir torbadir, belki ust kosesinden kirilmis bir kitap kapagi..

bavul toplamaktan daha zormus bavul acmak. yazip uzaklara gonderdigin bir mektubun bir zaman sonra yeniden sana gelmesi gibi ayni. "hayir, kapatmistim, yollamistim bunu.." diyecek oluyorum... hayir, her yeri kaplayan bana ait esyalarla ben, artik daha bir buraya aitim!

annemin "olsun, bulunsun" diye koydugu el bezleri, toz bezleri ve persil kokulu cânim carsaflar.. ozene bezene yerlestirdigim iki parca mutfak esyam ve annemin hic goremeyecegi mutfagim--benim mutfagim.

agladiysam, gelinlik cagdaki kizinin, hanimi oldugu evi goremeyen annelere agladim. yetistirip yuvadan ucurdugu halde kizindan torun bekleyemeyen annelere agladim. sabirli ve itaatkar, musfik ve munis, mahzunluguyla bahtiyar annelere agladim. agladiysam, bir anneme agladim, bir de Allah'in izniyle bir gun elbet anne olacak kizina.

14 Comments:

Blogger tahin said...

Gurbet zordur guzel kiz ama bu kadar iclenirsen daha da zorlasir..
Bu hayatta hic birseyin daimi olmadigini kabul edersek acilarin agirligi daha hafif, sevinclerin uzerimizdeki simarikligi daha az olacaktir:)

Ocak 19, 2006 12:25 ÖS  
Blogger NeLLy said...

oyle soylemissin ki, sessizce bidaha bidaha okumaktan baska bi sey yapamiyorum..

artik agirligi ve simarikligi azaltilmis yazilar yazayim olur mu :)

Ocak 19, 2006 4:40 ÖS  
Blogger tahin said...

:)
Yook sakin:) Nasil istersen oyle yaz:)

Zaten blog dunyasinda; "sen benim ne yazmam gerektigine karisamazsin" muhabbetleri dolasiyor:)

Belki simarikligin dozu artmis ama agirliklarin dozu hafiflemis yazilarini daha cok gorursem senin adina daha mutlu olurum:)

Sevgiler

Ocak 19, 2006 8:07 ÖS  
Blogger NeLLy said...

eksik olma tahincim.
sevgiler.

Ocak 25, 2006 11:44 ÖÖ  
Anonymous Adsız said...

selam
ben sana cesur kız diyorum ya yazını okuyunca bi daha düşündümde asıl cesur olan senin ve senin gibilerin anneleri.bağırlarına kuzuları yerine onların gelecek günlerdeki başarılarının hayellerini basan, hasret dolu fedakar ve eli değil ayağı öpülesi anneler. onlar gerçekten çook büyük ve cesur.bu arada senin niye ağladığını anladık da bana ne oluyo ben niye ağlıyorum :p

Ocak 26, 2006 7:15 ÖÖ  
Blogger NeLLy said...

biliyorum niye agladigini...

Ocak 26, 2006 11:17 ÖÖ  
Blogger NeLLy said...

bir de gurbette olani dusun; sen sadece ablani ozluyorsun, o hanginizi ozlesin?
goruyorsun ya turk'le evlenip yurtdisina cikan da bir suru insan var. ama evli olarak gitmek coook farkli, onu da ben ablamdan biliyorum.. o yuzden eminim ablanin gurbeti benimki gibi degildir. sen kendin icin de uzulme; neticede sen evlenince onun da pek bi ehemmiyeti kalmayacak :)
iste boyle zeynepcim. hayat..

Şubat 06, 2006 11:51 ÖS  
Anonymous Adsız said...

iyi de niye kasdın ki kendini bu kadar? ne işin vardı taaa elin bilmem hangi memleketinde okumaya gittin? mesele başörtüsü mü, okumayıveriridin ya da en güzel ilmi en güzel hocalardan yani din ilmini, türkiyede bir şeklide okurdun özel olarak, üniveristeye gitmeden. dert meslek edinmekse bir bayan için en güzel meslek ANNELİK değil mi?

Şubat 07, 2006 5:07 ÖS  
Blogger NeLLy said...

universite okumak, nerde okunursa okunsun, en guzel meslek olan annelige engel degildir. ya dini egitim ya pozitif bilimler diye bir ayrim olmadigi gibi ya annelik ya universite gibi bir ayrim da yok. dolayisiyla 'kasarak', zorluklarina katlanarak, yapmak istedigim her ikisinden de nasiplenmek.

gorusunuzu paylastiginiz icin tesekkurler. saygi duyuyoruz.

Şubat 07, 2006 5:23 ÖS  
Anonymous Adsız said...

peygamber efendimizin hadisinde ilim beden (tıp) ve din ilmi diye ayırt edilmiş. elbette diğer ilimlerin de gerekliliği ortadadır ancak bir bayan için annelik gibi kutsal bir meslek varken ikinci bir mesleğim daha olsun diye yurt dışına gidip bu kadar gurbet sıkıntısını çekmeyi gerektirir mi bilmiyorum işte? yazılarını okudukça sizi tanımadığım halde duygusallaştığımı gördüm. yazdıklarımla da sizi üzüyorsam özür dilerim. yine de allah muvaffakiyetler versin inşallah demekten başka bir şey denememez tabi.

Şubat 08, 2006 2:19 ÖÖ  
Blogger NeLLy said...

ilimlerin ayrimi yok derken birinin alinmasi digerinin alinmasina engel teskil etmez manasinda soyledim. ama elbette oncelikle sorumlu tutulacagimiz bilgiler bellidir.

meslek edinmek icin okumadigimi 'bilginize' baslikli yazida soylemistim.

bana gore anne olmak demek cocuk sahibi olmak demek degildir yalnizca. her meslegin oldugu gibi en muhim meslek anneligin de hakkiyla icra edilebilmesi icin belki de bu gurbet acilarini cekmek gerekiyordur. en basitinden eger burda olmasaydim anneme ithafen boyle bir yazi yazmak muhtemelen aklima bile gelmezdi..

yo, konusmus oluyoruz, Allah razi olsun sizi de muvaffak etsin islerinizde. selamlar.

Şubat 08, 2006 12:15 ÖS  
Blogger emircan said...

bu yazını okuyunca aldın götürdün beni uzaklara senin duygulara benzer duyguları tabii bir erkek olarak yıllar önce eğitim için gittiğim nurlu beldede ben de yedi yıl boyunca tattım.Tabii ki seni çok iyi anlıyorum ve sana katılıyorum ama dişini sıkmalısın sabır ve zaman herşeyin ilacıdır geriye dönüp baktığında inşallah hiç pişman olmayacak hatta belki de gülümseyeceksin allah seni inşallah eğitimli,kültürlü bir anne en uygun zamanda ve hayırlısıyla yapar benim de şuan bir kızım iki oğlum var

Şubat 09, 2006 5:20 ÖS  
Blogger NeLLy said...

ne guzel dualar, Allah razi olsun. ben de size ailenizle huzurlu mutlu bir omur diliyorum.

Şubat 09, 2006 6:50 ÖS  
Blogger NeLLy said...

annem bu yaziyi hic gormedi.

Eylül 05, 2006 5:54 ÖS  

Yorum Gönder

<< Home