pittsburgh'dan st. petersburg'a

smithfield caddesi koprusu, kopruler sehri pittsburgh'da mavi kopru diye anilan bir kopru olup, sehir merkezi (downtown)'ni sehrin guney yakasi (southside)'na baglar. koprunun iki tarafinda yayalarin yurumesi icin bolunmus yollar vardir. koprunun bir basindan bir basina on dakikada yurumek mumkundur. koprunun uzerinden etrafa bakildiginda downtown'un gunduz bile tekin olmayan, kizartma kokulu sokaklarini cevreleyen yuksek binalar, uzayip giden bir nehir, sayisiz baska kopruler ve southside'in tepeleri gorunur.
--
karin sehri beyazlara burudugu bir gecede bu kopru uzerinde olmak ise, st. petersburg'un beyaz gecelerinde olmak gibidir. beyaz geceler'de pek coklarinin 'sıkıcı' buldugu sehir tasvirleri tum canliligi ve dokunakliligiyla gozunuzun onune gelir. ~30 sayfaya sigdirilan, bahtsizligin, umudun, bekleyisin, yufka yurekliligin, sevincin, imkansizligin, samimiyetin, vefanin, askin hikayesi belirir zihninizde. belki nastenka'nin ucusan saclarini hissedersiniz yuzunuzde, ve ruzgarin kuruttugu gozyaslarini, ve belki hayalperest yalniz adam'i tanimanin mutluluguyla bir sarki tutturursunuz. ne olursa olsun, hikayenin sonunda o en buyuk mutlulukla en buyuk acinin bir araya gelmesinden olusan burukluk bir kez daha icinizi titretir. mutlu mu mutsuz mu bittigine karar vermenin zor oldugu bir oykudur beyaz geceler.